ฉันสร้างศัตรูเอาไว้ใช้ต่อสู้กับตัวเอง

การเรียนรู้ให้ถึงความจริง(ชีวิตกับกล้วยไม้) ต้องกล้าสู้ทั้งสองด้าน ตอนที่ 2)

เนื่องจากรากฐานจิตใจของฉันมีอิสรภาพมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กทำให้รู้สึกว่า ถ้าเราสามารถรักษาอิสรภาพซึ่งเป็นของจริงสำหรับใจเราเองเอาไว้ในอนาคต เราคงมีความสุข ดังนั้นต่อมาฉันจึงก้าวเข้าไปสู่การค้าขายกล้วยไม้ เพราะรู้สึกว่าการเรียนรู้จากภายนอกนั้นมันยังขาดความสมบูรณ์ครบถ้วน ยิ่งขาดความรู้สิ่งที่มันอยู่ภายในด้วยแล้ว ฉันถือว่ามันไม่ได้สร้างความเจริญเติบโตให้กับรากฐานตัวเอง กับอีกส่วนหนึ่งก็คือถ้าเราทำการค้ากล้วยไม้เราจะได้ทุนรอนมาใช้จ่ายในการส่งเสริมเผยแพร่ความรู้ หลังจากการนำปฏิบัติจึงพบว่ามันจริงทุกอย่าง

พอเริ่มต้นค้าขายก็เกิดศัตรู โดยเฉพาะผู้ที่ทำการค้าอยู่ก่อนมีแนวโน้มที่รู้สึกว่า ฉันเป็นคู่แข่งในด้านผลประโยชน์ของพวกเขาจึงมักแอบทำร้ายฉันด้านหลังอยู่เสมอ ฉันจึงมักเอาชนะด้วยความดี ไม่ว่าจะประชุมวางแผนอะไรต่อมิอะไรฉันจะบอกให้อีกด้านหนึ่งมาร่วมประชุมด้วย ครั้นเสร็จการประชุมแล้วแทบทุกเรื่องถูกแอบนำไปเผยแพร่ในด้านตรงกันข้ามกับความจริง ซึ่งการทำแบบนี้มันสะท้อนผลให้ฉันถูกคนอื่นมองในแง่ร้าย

แถมในด้านราชการก็มองในแง่ร้ายอยู่แล้วเพราะเข้าใจผิดคิดว่ากล้วยไม้เป็นพืชทำลายเศรษฐกิจ ซึ่งคนจำพวกนี้ไม่ได้มองผ่านลงไปให้ถึงมนุษย์ ถ้ามองถึงมนุษย์ก็ควรรู้ว่ากล้วยไม้ไม่ได้ทำลายเศรษฐกิจแต่คนเป็นผู้ทำลาย ถ้าสามารถเปลี่ยนพฤติกรรมของคนได้ก็ควรจะก้าวเข้าไปสู่เป้าหมายที่ต้องการได้ไม่ยาก

เป็นอันว่า ตัวฉันเองกำลังตกอยู่ในสภาพที่ยืนอยู่ท่ามกลางศัตรูรอบด้าน ไหนจะราชการ ไหนจะกลุ่มพ่อค้าหาผลประโยชน์ ไหนจะถูกคนขาดความเชื่อถือเพราะถูกกล่าวหาว่าฉันทำเพื่อตัวเอง เป็นอันว่าฉันสร้างศัตรูรอบด้านซึ่งถ้าไม่แข็งจริงก็คงไม่อาจพิสูจน์ความจริงให้ทุกคนเห็นได้ยาก

ยังมีปัญหาห้อยท้ายมาอีก เพราะในครอบครัวก็มองว่าฉันขายกล้วยไม้ได้แต่ทำไมจึงไม่ส่งเงินให้เขา เพราะไม่รู้ว่าความจริงแล้วฉันไม่ได้หาเงินเพื่อการค้าแต่ทำเพื่อการเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นสิ่งสมมติเท่านั้น ครั้นเมื่อกำลังกอบกู้สิ่งต่างๆ ให้แก่ชาติบ้านเมืองซึ่งตัวฉันเองกำลังมองเห็นช่องทางในการผสมพันธุ์กล้วยไม้เพื่อสร้างพลังต่อดอกให้กับประเทศ ซึ่งตัวฉันเองจะต้องใช้พันธุ์กล้วยไม้ข้ามทวีปคือ นำเอากล้วยไม้หวายลูกผสมของฮาวายมาผสมกับหวายพันธุ์ผสมของหวายยุโรปไม่เช่นนั้นแล้วคงเอาชนะข้อต่อรองของต่างประเทศไม่สำเร็จ ทั้งนี้เพราะแต่ละฝ่ายต่างก็เล่นเกมส์ที่เรียกกันว่า “โดมิโน”โดยเฉพาะแผนการผสมพันธุ์หวายลูกผสมซึ่งฉันจะต้องสั่งซื้อหวายลูกผสมของฮาวายซึ่งขายในราคา 2 ลำเล็กๆ ถึง 275 เหรียญสหรัฐ และในขณะนั้นตัวฉันเองก็มีเงินเดือนเพียง 1,500 บาท

ช่วงที่ฉันยังทำงานอยู่แม่โจ้ ราชการได้มอบให้ฉันทำงานวิจัยเกี่ยวกับข้าว พืชผัก ยาสูบ และไม้ผล ส่วนกล้วยไม้นั้นมันไม่มีอยู่ในจิตวิญญาณของราชการ เพราะยังคงต่อต้านโดยกล่าวหาว่า กล้วยไม้เป็นของฟุ่มเฟือย คงตกเป็นจำเลยอยู่ตลอดเวลา

เธอเชื่อไหมว่ามีเจ้านายชั้นผู้ใหญ่เดินทางมาตรวจงานถึงสถานีทดลอง ก่อนที่จะผ่านเมืองเชียงใหม่เข้ามา ท่านผู้นี้ได้พูดกับเจ้าหน้าที่ว่า “หาซื้อกล้วยไม้ฟ้ามุ่ยมาฝากระพีเขาสักเข่งนึงคงจะดีนะ”เรื่องนี้คงสะท้อนให้เห็นว่าฉันทำงานเอาชนะใจผู้ใหญ่ที่มีอำนาจได้แล้ว นี่แหละที่เขาเรียกกันว่า “เอาชนะใจคนด้วยความดี”ซึ่งตัวฉันเองปฏิบัติได้ตั้งแต่อายุยังพึ่งเริ่มรับงานในราชการ ดังเช่นการที่ฉันนำเอาวิชาสถิติมาใช้ในการวิจัยการเกษตรเป็นคนแรกของเมืองไทย