สื่อมวลชน

หวนกลับไปนึกถึงช่วงปี พ.ศ.2532 ซึ่งขณะนั้นฉันดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีอยู่ในกระทรวงเกษตร บรรยากาศภายในห้องทำงานของฉันไม่มีเครื่องประดับอะไรหรูหรา คงมีแต่ผ้าปูพื้นห้องเพียงชิ้นเดียว แต่ถ้ามองอีกด้านหนึ่ง จะเห็นความจริงว่ามีสื่อมวลชนเข้าไปนั่งคุยกันอยู่ในนั้นอย่างมีความสุข

ฉันนึกถึงหลักธรรมบทหนึ่งซึ่งกล่าวไว้ว่า แม้ด้านนอกเราจะเห็นคนแตกต่างกันอย่างหลากหลาย แต่ก็เป็นเพียงสิ่งสมมติ ส่วนภายในจิตใจเราเองซึ่งหมายถึงจิตใต้สำนึก ฉันรำลึกอยู่เสมอว่า ทุกคนต่างก็เป็นคนเหมือนกับเรา ยิ่งไปกว่านั้น คน ซึ่งทำหน้าที่เป็นสื่อ เขาช่วยหาข้อมูลให้เราได้รู้

เพราะฉะนั้น การที่มีลูกหลานมานั่งคุยกัน จึงทำให้ฉันได้รับประโยชน์ เพราะคนเหล่านี้ช่วยรายงานให้ฉันรู้หลายสิ่งหลายอย่างซึ่งมันอยู่ไกลตัวเรา

ฉันนึกถึงคติธรรมอีกบทหนึ่งว่า “ทุกคนเกิดมาก็มาจากต่างถิ่นต่างที่ แถมยังเลือกเกิดไม่ได้ เมื่อมาพบกันจึงนับว่าโชคดีเหลือหลาย เราจึงควรรักษาน้ำใจกันไว้ดีกว่า” คตินี้ฉันจึงขอนำฝากผู้ใหญ่ที่มีโอกาสได้ขึ้นไปอยู่ด้านบนได้นำไปใช้ ถ้าใครปฏิบัติได้ย่อมเป็นบุญอย่างเป็นธรรมชาติ

ในอดีตมีสื่อมวลชนหลายคนที่เข้ามาสู่ชีวิตของฉัน ปรากฏว่า ฉันได้รับเกียรติให้เป็นเจ้าภาพในงานมงคลสมรสไปหลายต่อหลายคนแล้ว และอีกไม่ช้าไม่นานก็ยังมีอีก นี่คือบุญกุศลที่สั่งสมมาในอดีต

ขอให้ทุกคนที่นำปฏิบัติได้จงมีความสุขสมปรารถนาตามที่ต้องการ

ขอโทษครับ เมื่อเร็วๆ นี้มีรายการไทยทีวีได้มาขอสัมภาษณ์ฉัน เกี่ยวกับน้ำท่วมในปีหน้าและจะนำออกอากาศในวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ.2554 เวลา 3 ทุ่ม ถ้าใครสนใจโปรดรอชมก็ได้

ระพี สาคริก

8 ธันวาคม 2554