ด้วยพระบารมีปกเกล้าฯ

ทุกครั้งที่รำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ ฉันต้องใช้จิตวิญญาณตัวเองเป็นแผ่นกระดาษ และใช้น้ำตาเป็นน้ำหมึก ด้วยความปลื้มปิติอย่างหาที่สุดมิได้ และใช้พลังภายในจิตใต้สำนึกเป็นแรงบันดาลใจให้ต้องเขียนเรื่องราวต่างๆที่ตนมีโอกาสพบเห็นและสัมผัสได้ในทุกๆเรื่อง จากพระราชจริยวัตรขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้ ดังตัวอย่างเช่น
แทบทุกครั้งที่ทรงเสด็จประพาสต้นไปเยี่ยมเยียนพสกนิกรของพระองค์ฯ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนในชนบทซึ่งชีวิตยังตกทุกข์ได้ยาก

ประการแรกก็คือ ส่วนใหญ่ทรงขับรถด้วยพระองค์เอง อีกทั้งไม่ว่าจะเสด็จไปทรงงานที่ไหนมักมีวิทยุติดต่อกับเจ้าหน้าที่เมื่อทรงมีพระราชประสงค์ที่จะได้รับความร่วมมือ อีกทั้งสอนให้ทุกคนทำหน้าที่อย่างเหมาะสม นอกจากนั้นภายในพระหัตถ์ยังทรงถือแผนที่ของประเทศที่มีความละเอียดและลึกซึ้ง

ในวันหนึ่งซึ่งมีพระราชประสงค์จะเสด็จเป็นการส่วนพระองค์ไปเยี่ยมเยียนราษฎร ณ ที่แห่งหนึ่งในจังหวัดภาคตะวันออก ซึ่งโดยปกติแล้ว หน่วยราชการที่ได้รับทราบหมายกำหนดการ จะต้องเดินทางไปรับเสด็จและถวายรายงานตามพระราชพิธีแม้เป็นการส่วนพระองค์ จากเหตุดังกล่าว ทำให้หน่วยราชการที่รับผิดชอบจะกำหนดเส้นทางเสด็จพระราชดำเนินในครั้งนั้น

ทั้งนี้เนื่องจากเหตุผลตามที่ได้กล่าวไว้แล้วว่า ถ้าเสด็จเป็นการส่วนพระองค์ก็มักทรงขับรถด้วยพระองค์เองประกอบกับการมีแผนที่อย่างละเอียดอยู่ในพระหัตถ์ ดังนั้นหลังจากถูกกำหนดให้เสด็จตามเส้นทางเดินซึ่งทางการได้นำถวายไว้แล้ว ได้ทรงพิจารณาเห็นว่าเป็นเส้นทางที่ผิดสังเกต ทั้งนี้เพราะเหตุว่าเส้นทางซึ่งทางราชการได้กำหนดถวายเป็นเส้นทางที่อ้อมไปไกล แต่มีอีกเส้นทางหนึ่งซึ่งตัดตรงไปยังจุดนัดหมายที่ใกล้ที่สุด แต่เป็นเพราะอะไรถึงได้ไม่กำหนดให้เสด็จตามเส้นทางนั้น

อนึ่ง เนื่องจากทรงขับรถเอง จึงเสด็จตัดตรงไปตามเส้นทางอีกเส้นหนึ่งซึ้งมีระยะทางที่ใกล้กว่าในที่สุดจึงทรงพบว่าเส้นทางสายนี้มีนิคมผู้ป่วยโรคเรื้อนอยู่ที่นั่น

ขณะที่ฉันเขียนเรื่องนี้ ตัวเองรำลึกถึงสภาพดังกล่าวแล้วทำให้รู้สึกซาบซึ้งอย่างหาที่สุดมิได้ เพราะทั้งนี้ด้วยพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าฯอย่างหาที่สุดมิได้ ได้ทรงหยุดรถและเสด็จลงไปรับช่อดอกไม้จากกลุ่มผู้ป่วยโรคเรื้อนที่รอรับเสด็จด้วยความปลื้มปีติยินดีเหนือชีวิตตัวเอง

สิ่งที่ได้เล่ามาแล้วนี้ เป็นเพียงตัวอย่างอันน้อยนิดเสมือนผงธุลีชิ้นเล็กๆ ความจริงแล้วยังมีเรื่องราวอีกมากมาย หากนำมาเล่าคงจะหาจุดจบได้ยาก

ภาษิตโบราณได้กล่าวฝากไว้ว่า เรื่องใดก็ตามที่ยังรู้ได้ไม่ถึง โปรดอย่าปฏิเสธ ขอให้โทษตัวเองไว้ก่อน

5 กรกฎาคม 2553